Τα επαναλαμβανόμενα λάθη των γονιών όταν ψωνίζουν παπούτσια στα παιδιά τους…

Το νέο μας αυτό άρθρο είναι ίσως από τα πιο ενδιαφέροντα που θα μπορούσαν να βρουν οι γονείς σε ένα blog για υποδήματα. Άλλωστε όπως ήδη έχετε διαπιστώσει μέχρι στιγμής , η δική μας θεματολογία επιδιώκει να έχει πιο πολύ χρηστικό χαρακτήρα και να είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις δικές σας ανάγκες, παρά να αναλώνεται σε απλές παρουσιάσεις προϊόντων και σε αφιερώματα για τη μόδα των παπουτσιών. Κάθε θέμα που επιλέγουμε να παρουσιάσουμε βασίζεται στη δική σας επιθυμία να συλλέξετε από κάπου έγκυρες συμβουλές αλλά και λύσεις σε ζητήματα που σας απασχολούν στο δια ταύτα!

Στον ίδιο άξονα κινείται και το καινούργιο μας άρθρο του Οκτωβρίου, το οποίο απευθύνετε αποκλειστικά στους γονείς! Συγκεντρώσαμε με τη δική μας εμπειρία κάποια βασικά λάθη που δείχνουν κατ’ επανάληψη να κάνουν όταν πάνε να ψωνίσουν νέα παπούτσια για τα παιδιά τους - είτε άθελά τους και χωρίς να το καταλαβαίνουν, είτε όμως ακόμα και κατά βούληση επειδή αγοράζουν με τα κριτήρια και τις ανάγκες ενός ενήλικα. Στο καινούργιο μας αφιέρωμά θα παραθέσουμε μία σειρά από τις πιο σύνηθες λανθασμένες ατάκες που ακούμε όταν οι γονείς μπαίνουν σε ένα κατάστημα υποδημάτων για να αγοράσουν παπούτσια για τα πιτσιρίκια τους. Αν σε κάποια από τις ατάκες αυτές αναγνωρίσετε κάποια στοιχεία της δικής σας αγοραστικής συμπεριφοράς ως γονιός, καλό θα ήταν να επανεξετάσετε κάποιες βασικές επιπτώσεις που προκύπτουν – τις οποίες και θα αναφέρουμε….

Ας δούμε λοιπόν τις ατάκες αυτές, επιχειρώντας παράλληλα μία γνωσιακή προσέγγιση στηριζόμενη σε δεδομένα κίνητρα και συγκεκριμένους παράγοντες:

- Αφήστε…θα ξανάρθω όταν έρθουν οι εκπτώσεις ή όταν θα βάλετε εποχιακές προσφορές.

Μόλις έχει δοκιμάσει το παιδί σας τρία τουλάχιστον υποψήφια ζευγάρια και ένα από αυτά έχει τις ιδανικότερες αναλογίες για τα πόδια του! Και εκεί που σας έχει κάνει πολύ καλή τιμή το κατάστημα βγάζετε την ατάκα αυτή…

Πολλές φορές οι γονείς χάνουν πολύ καλά παπούτσια που έχουν προβάρει τα παιδιά τους, πιστεύοντας ότι η τιμή τους θα πέσει σημαντικά στις εκπτώσεις ή στα εκάστοτε διαστήματα ειδικών προσφορών που κάνουν τα τελευταία χρόνια τα καταστήματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως οι τιμές δεν πέφτουν στο ποσοστό της προσδοκίας που έχει ο καθένας μας , ή από την άλλη αν μπει τελικά το ποσό της έκπτωσης που ελπίζαμε

σε κάποιους κωδικούς παπουτσιών, δεν έχουν μείνει διαθέσιμα τα νούμερα που κάνουν στα παιδιά μας. Μην ξεχνάτε ότι επάρκεια στα νούμερα υπάρχει στην αρχή κάθε σεζόν, που σημαίνει ότι αν εντοπίσετε κάποιο παπούτσι το οποίο θεωρείτε ιδανικό για το παιδί σας, είναι προτιμότερο να το αγοράσετε άμεσα και να μη χάσετε την ευκαιρία, παρά να καταλήξετε σε κάποια αναγκαστική λύση, η οποία μπορεί και να μην πληρεί καν τα στοιχειώδη ανατομικά κριτήρια.

- Δώστε μου ένα νούμερο παραπάνω για να μπορεί να το φορέσει και του χρόνου.

Είναι ίσως από τα πιο βαρυσήμαντα λάθη που επαναλαμβάνονται σε μεγάλη συχνότητα από την πλευρά των γονιών. Για να μπορεί ένα παιδί να έχει απόλυτη σταθερότητα κατά τη βάδιση και να αποφεύγει την εμφάνιση μορφολογικών προβλημάτων στα πόδια του, πρέπει το παπούτσι που φορά να έχει καλή εφαρμογή επάνω του. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να αφήνει κενά, δεν πρέπει να είναι χαλαρό, δεν πρέπει να πιέζει και δεν πρέπει να είναι στενό. Μη ξεχνάτε ότι το μέγεθος στα πόδια των παιδιών αλλάζει πολύ γρήγορα κατά τα στάδια της ανάπτυξής τους, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλο ποσοστό πιθανότητας το ένα νούμερο παραπάνω να βγει άκυρο για του χρόνου. Έτσι θα καταλήξετε να αγοράσετε ένα υπόδημα το οποίο από τη μία δεν θα είναι λειτουργικό για τις τωρινές του ανάγκες και από την άλλη μπορεί τελικά να μην κάνει όπως ελπίζατε για μεταγενέστερη χρήση. Για να μην σταθούμε επιπρόσθετα και στην επικινδυνότητα ενός μεγαλύτερου παπουτσιού σε ένα μικρό πόδι, μιας και ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκληθεί ατύχημα από πτώση. Τα παιδιά κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων τους δεν προσέχουν ιδιαίτερα τους βηματισμούς τους και ανά πάσα στιγμή μπορεί να στραβοπατήσουν και να χάσουν την ισορροπία τους με άσχημες συνέπειες για αυτά (στραμπουλίγματα, σπασίματα, εκδορές κ.α)

- Αφού είναι τόσο οικονομικό δεν πιστεύω ότι είναι και καλό…

Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουν κάποια στιγμή οι καταναλωτές ότι δεν υπάρχουν πια τα πανάκριβα είδη που είχαν γνωρίσει στο παρελθόν. Οι περισσότερες βιοτεχνίες και βιομηχανίες πια επιλέγουν φθηνότερες πρώτες ύλες και για αυτό το λόγο δεν υπάρχει μεγάλη διάρκεια ζωής σε όλα τα προϊόντα (από παπούτσι έως και ψυγείο). Για να καταλήγουν λοιπόν τα παπούτσια στις μέρες μας να έχουν τις χαμηλές τιμές που συναντάτε στα περισσότερα καταστήματα, συνήθως είναι κατασκευασμένα από συνθετικές ύλες ή παράγωγα δερματίνης και δέρματος. Παρόλ’αυτά οι διακυμάνσεις στις τιμές ακόμα και στα οικονομικά υποδήματα έχουν εξήγηση… Υπάρχουν συνθετικές δερματίνες , αλλά υπάρχουν και δερματίνες ανώτερης ποιότητας που είναι ακριβότερες και από το δερμάτινο. Υπάρχουν οικονομικά δερμάτινα επειδή έχουν περάσει από λίγα στάδια βυρσοδεψίας, ενώ υπάρχουν και ακριβά δερμάτινα τα οποία είναι ανώτερης ποιότητας .

Ένα οικονομικό λοιπόν παπούτσι δεν είναι απαραίτητο ότι δεν αξίζει ποιοτικά , ούτε ότι είναι υποψήφιο καταστροφής μέσα σε ένα μήνα. Υπάρχουν στην αγορά οικονομικά υποδήματα από γνωστές εταιρείες που είναι πολύ καλά και ανθεκτικά.

- Τόσο πολύ που στοιχίζει δεν πιστεύω να χαλάσει γρήγορα!

Το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι η κοινή πεποίθηση ότι κάτι που πληρώνουμε ακριβά πρέπει να είναι αψεγάδιαστο και άκρως ανθεκτικό. Άλλωστε ο καταναλωτής γαλουχείται από νωρίς με τη γνωστή φράση <<ότι πληρώνεις παίρνεις…>> οπότε όταν αγοράζει κάτι με υψηλή τιμή ανεβάζει και τον πήχη των προσδοκιών του, σε σχέση με αυτό.

Όταν αγοράζουμε ένα υπόδημα σίγουρα δεν το αγοράζουμε με τη σκέψη ότι θα μας χαλάσει γρήγορα είτε αυτό είναι φθηνό είτε είναι ακριβό. Το αν θα χαλάσει γρήγορα ή όχι δεν είναι απαραίτητο ότι σχετίζεται πάντα με το κατασκευαστικό του υλικό και την τιμή, αλλά έχει να κάνει και με τη χρήση που του κάνουμε. Ένα παπούτσι που το φοράμε σε καθημερινή βάση και το ταλαιπωρούμε, έχει περισσότερες πιθανότητες να χαλάσει πιο γρήγορα από κάποιο άλλο που έχουμε στην ντουλάπα μας και το φοράμε μια στο τόσο. Από την άλλη, το ότι αγοράζουμε κάτι ακριβά δεν σημαίνει ότι δεν έχει πιθανότητες να εμφανίζει εξ’αρχής κάποιο εργοστασιακό λάθος που να έτυχε στη συγκεκριμένη παρτίδα. Αυτό δεν προδιαγράφει ότι το παπούτσι δεν άξιζε τα λεφτά του, ή ότι το brand του δεν είναι αξιόπιστο.

- Θα πάρω στη μικρή αυτό με τα στρας και τα φωτάκια που της άρεσε και ας είναι και λίγο εφαρμοστό.

Είναι κάτι σύνηθες τα παιδιά μικρών ηλικιών να θαμπώνονται από παπούτσια τα οποία παρουσιάζουν εμφανισιακά μια ιδιαίτερη λάμψη, είτε γιατί έχουν εντυπωσιακά σχέδια με glitter, είτε γιατί διαθέτουν φωτάκια led που αναβοσβήνουν στις σόλες, είτε γιατί έχουν ενσωματωμένα στην εξωτερική τους επιφάνεια στρας, φινετσάτα φερμουαράκια και άλλα ανάλογα διακοσμητικά στοιχεία. Λογικό είναι λοιπόν το αγοραστικό τους ενδιαφέρον να εστιάζεται αποκλειστικά στην όψη και όχι στην ανατομία των παπουτσιών. Ακόμα και σε κάποιο υπόδημα να μην έχει μείνει το σωστό νούμερο, θα κάνουν ολόκληρη σκηνή για θα επιμείνουν να τα πάρουν, απορρίπτοντας οτιδήποτε άλλο τους υποδείξει ο υπάλληλος. Δεν είναι λίγες οι φορές που η εμμονή τους σε κάτι που τους κόλλησε όπως λέμε στο μάτι είναι τόσο πιεστική, ώστε ο γονιός να αναγκάζεται τελικά να υποκύψει και να τα αγοράσει γνωρίζοντας ότι είναι ακατάλληλα και θα καταλήξουν αφόρετα στην ντουλάπα. Σε τέτοιες καταστάσεις καλό είναι ο γονιός να έχει ευελιξία στην διαπραγμάτευση που θα κάνει με το παιδί, χωρίς όμως να αναλωθεί σε ανούσιους διαλόγους μαζί του. Ακόμα και ψεύτικες δικαιολογίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν την κατάσταση όπως : <<ας πάρουμε τώρα κάτι πρόχειρο και θα μας κρατήσει το κατάστημα στην άκρη αυτά που θες για να τα πάρουμε αύριο>> , <<την άλλη εβδομάδα θα φέρουν τα καινούργια που θα έχουν πιο λαμπερά στρας>> κ.ο.κ

- Θα πάρω μόνο ένα ζευγάρι για τον μεγάλο και θα δώσεω τα δικά του τα παλιά στο μικρό μου γιο.

Ακόμα ένα συνηθισμένο λάθος που βλέπουμε να πράττουν κατ’ επανάληψη αρκετοί γονείς. Δυστυχώς επιλέγουν να κάνουν οικονομία σε ένα είδος που θα στοιχίσει μετέπειτα στη σωστή υγεία και ανάπτυξη των ποδιών του μικρότερου παιδιού τους. Ένα φορεμένο παπούτσι έχει ήδη πάρει το σχήμα του εκάστοτε ποδιού, με αποτέλεσμα να έχει ανοίξει στα σημεία που πρέπει για να είναι άνετο κατά τη βάδιση. Το να το δώσετε λοιπόν στο μικρότερο παιδί σας μόνο και μόνο επειδή τώρα του κάνει το νούμερο είναι ότι χειρότερο μπορείτε να κάνετε. Η ανατομία και η μορφή του ποδιού του είναι τελείως διαφορετική, με αποτέλεσμα οι όποιοι κραδασμοί υπάρξουν κατά τη βάδιση να προκαλέσουν πόνο και φλεγμονές των οστών σε συγκεκριμένα σημεία, ενώ επιπρόσθετα αν το φορεμένο παπούτσι έχει κενά σε κάποια σημεία, τότε το παιδί μπορεί να εμφανίσει ακόμα και πλατυποδία ή να επιδεινώσει την ήδη υπάρχουσα αν έχει. Αν το πρόβλημα σας είναι καθαρά το συνολικό κόστος, προτιμήστε να αγοράσετε δύο πιο οικονομικά ζευγάρια – ένα για κάθε παιδί!

- Θα πάρεις αυτό που σου λέω εγώ!

Τα μικρότερα παιδιά δεν είναι συνήθως και οι πιο συνεργάσιμοι συνοδοί των γονιών όταν πηγαίνουν για ψώνια. Θέλουν πολλά πράγματα, είναι ανυπόμονα, είναι επίμονα σε αυτά που έχουν βάλει στο μάτι να πάρουν, δεν συμβιβάζονται εύκολα, δεν έχουν σχηματίσει ακόμα ώριμη καταναλωτική συμπεριφορά για να κρίνουν τι πραγματικά χρειάζονται , δεν κάθονται ήσυχα στα μαγαζιά, τα βλέπουν όλα σαν ένα παιχνίδι, ζηλεύουν αντικείμενα που έχουν οι φίλοι τους και θέλουν να πάρουν ακριβώς τα ίδια, με αποτέλεσμα η αγορά του οτιδήποτε στα καταστήματα να γίνεται δύσκολη και αρκετές φορές ψυχοφθόρα για τους γονείς. Οι γονείς από την πλευρά τους βιώνοντας καθημερινά τους έντονους ρυθμούς της καθημερινότητας και το βάρος των υποχρεώσεων δεν έχουν πάντα το κουράγιο, την υπομονή, τον χρόνο αλλά και τη διάθεση να κατευθύνουν με χρονοβόρους διαλόγους και διαπραγματεύσεις τα παιδιά σε αυτό που πραγματικά ξέρουν ότι χρειάζονται , με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να χάνουν την ψυχραιμία τους και να κόβουν απότομα την ορθή διαδικασία αλληλεπίδρασης μαζί τους , μέσα από την οποία τα παιδιά θα πάρουν σημαντικά μηνύματα, τα οποία θα βοηθήσουν με το διδακτικό τους χαρακτήρα στη διαμόρφωση της ώριμης καταναλωτικής τους συμπεριφοράς. Όταν λοιπόν λες σε ένα παιδί <<θα πάρεις αυτό το παπούτσι επειδή το λέω εγώ!- τελεία και παύλα…>> χωρίς να του παρουσιάσεις επιχειρήματα και χωρίς να του εξηγήσεις γιατί πρέπει να συμφωνήσει με τη δική σου επιλογή όσων αφορά το μεγαλύτερο όφελος που θα αποκομίσει σε αντιπαράθεση με τη δική του επιλογή, τότε το αποτέλεσμα που γίνεται μονόδρομος, είναι το παιδί να νιώθει δυσαρεστημένο γιατί δεν υπολογίσατε τη γνώμη του και δεν του εξηγήσατε επαρκώς για πιο λόγο απορρίψατε την επιλογή του. Λογικό είναι λοιπόν να έχετε ακόμα και γκρίνια από την πλευρά του γιατί νιώθει αδικημένο από τη συναλλαγή και καθόλου απίθανο από πείσμα να αρνηθεί να βάλει το παπούτσι που του διαλέξατε. Η συμβουλή μας είναι μία εδώ και αν θέλετε την ακολουθείτε… Να φροντίζετε να πηγαίνετε για ψώνια με τα παιδιά σας μέρες που είστε γενικά πιο χαλαροί, έτσι ώστε να υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος αλλά και η διάθεση από την πλευρά σας για να μετατρέψετε την επίσκεψη στα καταστήματα σε μια χρήσιμη και διδακτική εμπειρία, η οποία όχι μόνο θα καλύψει τις προϊοντικές σας ανάγκες αλλά θα καταφέρει να αφυπνίσει παράλληλα τη σκέψη των παιδιών σχετικά με τον τρόπο που πρέπει να ιεραρχούν τα κριτήρια στις αγορές τους.

- Δεν έχουμε λεφτά να το πάρουμε…

Η οικονομική δυσχέρεια των τελευταίων ετών σίγουρα έχει επηρεάσει τις καταναλωτικές μας συνήθειες τόσο όσων αφορά των ποσότητα, αλλά και όσων αφορά την ποιότητα στα είδη που αγοράζουμε. Ενώ παλιότερα μπορεί να παίρναμε τρία και τέσσερα ζευγάρια παπούτσια για κάθε μέλος του σπιτιού σε κάθε σεζόν, τώρα πολλές οικογένειες αν δεν έχουν φθορές, ή περνάνε με τα υποδήματα που έχουν, ή αντικαθιστούν μόνο αυτό που τους χάλασε - εκτός και αν προκύψει κάποια ειδική περίσταση (όπως γάμος, βαφτίσια) και θα αναγκαστούν να αγοράσουν κάτι για να το ταιριάξουν με το ντύσιμο που θα έχουν. Τα παιδιά καταλαβαίνουν και αυτά την οικονομική λιτότητα μεταφράζοντάς την με τον δικό τους τρόπο, ανάλογα με τις αντιδράσεις που βλέπουν να έχουν οι μεγάλοι. Ένας γονιός που γκρινιάζει διαρκώς για τα χρήματα, που λέει συχνά μέσα στο σπίτι είμαστε φτωχοί, που αρνείται με θεατρικό τρόπο μέσα σε ένα μαγαζί στο παιδί του οτιδήποτε είναι πάνω από αυτό που έχει υπολογίσει να ξοδέψει, είναι λογικό να το επηρεάσει αρνητικά και υπάρχει κίνδυνος το παιδί να το περάσει βαθιά στην ψυχολογία του και να καλλιεργήσει ανησυχίες ότι κάποια στιγμή μπορεί να μην έχει ούτε τα βασικά αγαθά. Είναι πολύ σημαντικό ο κάθε γονιός να περάσει στα παιδιά του τις βασικές αρχές της σωστής καταναλωτικής συνείδησης και διαχείρισης, με τέτοιον τρόπο ώστε να κατανοήσουν ότι κάποια πράγματα έχουν τη δυνατότητα να τα αγοράσουν και κάποια άλλα όχι, χωρίς να αλλοιωθεί η ποιότητα της ζωής τους. Αντί να πει <<δεν έχω χρήματα να στο πάρω>> μπορεί να χρησιμοποιήσει τη φράση <<μήπως να πάρουμε κάποιο πιο φθηνό παπούτσι για να μείνουν χρήματα να πάρουμε αύριο και ένα βιβλίο που σου αρέσει;>>. Ακούγεται σίγουρα καλύτερα στα αυτιά του παιδιού!

- Αφού δεν κάθεσαι φρόνιμος/μη φεύγουμε τώρα και δεν σου παίρνω τίποτα!

Αποτελεί ίσως την πιο συχνή ατάκα που ακούνε οι πωλητές στα καταστήματα όταν εξυπηρετούν γονείς που έχουν μπει να ψωνίσουν παπούτσια μαζί με τα παιδιά τους. Το σκηνικό δε αρκετά γνωστό… Τα παιδιά γκρινιάζουν, αρνούνται να δοκιμάσουν παπούτσια, τρέχουν στους διαδρόμους του μαγαζιού, αρνούνται πεισματικά να συνεργαστούν, φωνάζουν και βάζουν τα κλάματα. Η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο όταν τους ανακοινώνουν ότι στην τελική δεν θα πάρουν κάτι… Με λίγα λόγια και τόση αναστάτωση και αποτέλεσμα μηδέν!

Το πρόβλημα όμως ξεκινά από αλλού μιας και πολλές φορές οι γονείς ξεκινάνε να πάνε στα καταστήματα μαζί με τα παιδιά τους κάτω από λανθασμένες συνθήκες.

Δεν πηγαίνουμε ποτέ με τα παιδιά για ψώνια έπειτα από προηγούμενη δραστηριότητα στην οποία έχουν κουραστεί και φροντίζουμε να έχουν φάει. Αποφεύγουμε δηλαδή έπειτα π.χ από την παιδική χαρά που έχουν παίξει και έχουν εξαντληθεί να τα πάμε να δοκιμάσουν παπούτσια σε κάποιο κατάστημα, γιατί απλά δεν θα συνεργαστούν και θα αρχίσουν πολύ γρήγορα την γκρίνια. Επίσης δεν ξεκινάμε για ψώνια μαζί τους αν δούμε ότι από το πρωϊ δεν έχουν καλή διάθεση και είναι κακόκεφοι. Η κακή ψυχολογία δεν βοηθά καθόλου!

Επιπλέον μην ξεκινάτε από το σπίτι εάν δε σιγουρευτείτε για το σωστό νούμερο παπουτσιού που πρέπει αν τους πάρετε. Το <<περίπου>> και <<με το μάτι>> θα σας δημιουργήσει προβλήματα, μιας και μέχρι να βρεθεί το κατάλληλο νούμερο το παιδί θα αρχίσει να γκρινιάζει γιατί δεν έχει την υπομονή να δοκιμάσει πολλά παπούτσια.

Αν δεν είστε σίγουροι για το νούμερο του παπουτσιού που φορά το παιδί σας, μπορείτε να κάνετε μια προεργασία στο σπίτι με τη μορφή παιχνιδιού. Τυπώστε σε μία σελίδα έναν ποδομετρητή (είναι ένα σχέδιο που θα βρείτε δωρεάν στο Internet με μεγέθη ποδιών) και βάζετε το παιδί να ταιριάξει απόλυτα το ποδαράκι του. Έτσι εντοπίζετε το ακριβές νούμερο και γλιτώνετε χρόνο και κόπο στο μαγαζί που θα πάτε.

Σύνταξη/Επιμέλεια κειμένων: Κάσσα Όλγα